راهنمای خرید تلویزیون

درست مثل دنیای گوشی‌های موبایل و کامپیوترهای شخصی، دنیای تلویزیون‌ها هم، روزبه‌روز جذاب‌تر می‌شود. شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون‌ها، دیگر به کیفیت تصویر بسنده نمی‌کنند و سعی می‌کنند تا انواع و اقسام فناوری‌های روز را وارد این دستگاه‌های جذاب کنند. امروزه تلویزیون‌ها کاملا هوشمند شده‌اند و حتی می‌توانند یک سری از وظایف کامپیوترهای شخصی را هم انجام دهند. همین موارد باعث شده‌اند تا دنیای تلویزیون‌ها، در عین جذابیت، بسیار پیچیده شود. شرکت‌های مطرح در صنعت تلویزیون، سالانه ده‌ها مدل متفاوت با امکانات مختلف را روانه‌ی بازار می‌کنند که انتخاب یک مدل مناسب از میان تمام آن‌ها، کار راحتی نخواهد بود. اکثر کاربران، خرید تلویزیون را برمبنای دو فاکتور اصلی «سایز» و «قیمت» انجام می‌دهند و فاکتورهای «دقت»، «پنل و فناوری ساخت» و غیره، در درجه‌ی دوم قرار می‌گیرند.

با توجه به اینکه تلویزیون دستگاهی است که دست‌کم، سه چهار سالی مهمان خانه‌مان است و در بازار امروز می‌توان از تلویزیون‌هایی هم‌قیمت یک گوشی موبایل تا هم‌قیمت یک خودرو پیدا کرد، لازم است پیش از خرید تلویزیون، تمام مشخصه‌های آن را مورد بررسی قرار دهید. به همین منظور راهنمایی جامع  خرید تلویزیون در دیجی‌کالا تهیه کرده‌ایم تا شما را با تمام ابعاد، اصطلاحات و حقه‌های بازاریابی دنیای تلویزیون‌ آشنا کند. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

قدم اول: چقدر می‌خواهید هزینه کنید؟

مهم‌ترین فاکتور در خرید هر کالایی، مقدار هزینه‌ای است که قرار است برایش بپردازید. ممکن است ساعت‌ها وقت بگذارید و به تلویزیون مورد نظرتان برسید و بعدش متوجه شوید که قیمتش چند برابر بودجه‌ای است که در نظر گرفته بودید. پس بهتر است پیش از شروع، تعیین کنید که دقیقا چقدر می‌خواهید برای یک تلویزیون هزینه کنید. بازه‌ی قیمتی تلویزیون‌ها خیلی گسترده است (از تلویزیون‌های زیر یک میلیون تومان تا هم‌قیمت یک خودروی لوکس).

«برند»، «سایز»، «رزولوشن تصویر» و «نوع»، مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده در قیمت یک تلویزیون هستند که در قدم‌های بعدی به توضیح تک‌تک آن‌ها و میزان تاثیرشان در قیمت تلویزیون می‌پردازیم.

قدم دوم: برند مورد علاقه‌تان کدام است؟

هیچ گرانی بی‌حکمت و هیچ ارزانی بی‌علت نیست. این ضرب‌المثل قدیمی، حتی در مورد تلویزیون‌ها هم صحت دارد. اینکه صرفا به دنبال تلویزیونی با مشخصات خاصی باشید و هیچ نگاهی به شرکت سازنده‌اش نکنید، کار هوشمندانه‌ای نیست.

هرساله، تعدادی از سایت‌های مرجع در زمینه‌ی تلویزیون، شرکت‌های سازنده‌ی این دستگاه‌ها را بر اساس معیارهایی مثل بازخورد خریداران، پشتیبانی فنی، طراحی، گارانتی، کیفیت تصویر و صدا، خلاقیت و ارزش خرید، رده‌بندی کرده و برترین برندها را مشخص می‌کنند.

قدم سوم: چه سایز تلویزیونی مناسب اتاق شماست؟

بدون شک مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده در خرید تلویزیون، سایز آن است. قانون نانوشته این است که با توجه به بودجه و فضای اتاق، بزرگ‌ترین تلویزیون ممکن را بخریم. این قانون چندان هم دور از واقعیت نیست؛ مثلا قراردادن تلویزیون ۶۵اینچی در اتاق ۹متری، خیلی هوشمندانه نیست. حتی اگر بتوانید چنین تلویزیونی را در چنین اتاقی جای دهید، تماشای تلویزیون بزرگ از چنین فاصله‌ی نزدیکی، ممکن است به‌مرور زمان، به چشمانتان آسیب بزند. به‌علاوه، تلویزیون ۶۵اینچی با دقت Full HD، تنها ۳۰ پیکسل در هر اینچ دارد؛ بنابراین اگر نزدیک به تلویزیون بنشینید، می‌توانید پیکسل‌ها را از هم تشخیص داده و این موضوع لذت تماشای فیلم یا هر نوع محتوای دیگری را کاهش می‌دهد.

اینکه قرار است در چند متری تلویزیون بنشینید، فاکتور خیلی مهمی هنگام انتخاب سایز تلویزیون است. در جدول زیر می‌توانید فاصله‌ی پیشنهادی از تلویزیون‌های مختلف را ببینید.

قدم چهارم: چقدر به دقت تصویر اهمیت می‌دهید؟

دقت تصویر یا «رزولوشن» (Resolution) به تعداد پیکسل‌های موجود در صفحه‌نمایش گفته می‌شود که تاثیر مستقیمی در شفافیت تصویر پخش‌شده دارند. هرچقدر رزولوشن یک تلویزیون بیشتر باشد، تعداد پیکسل‌های بیشتری در صفحه وجود خواهد داشت؛ درنتیجه تصویر شفاف‌تر یا به‌اصطلاح «شارپ‌تر» نشان داده می‌شود. در دنیای تلویزیون‌ها، دقت تصویر با تعداد خطوط افقی پیکسل‌ها نشان داده می‌شود. مثلا، وقتی دقت یک تلویزیون، ۷۲۰p یا ۱۰۸۰p است، یعنی ۷۲۰ یا ۱۰۸۰ خط افقی پیکسل در نمایشگر وجود دارد. امروزه، تلویزیون‌های رده‌پایین، دقت ۷۲۰p دارند و تلویزیون‌های رده‌میانی و رده‌بالا به ترتیب، رزولوشن‌های Full HD 1080p و UHD 4K دارند. رزولوشن، مشخصه‌ی خیلی مهمی هنگام انتخاب تلویزیون به شمار می‌رود و پیشنهاد می‌کنیم که سعی کنید با توجه به بودجه و سایز مورد نظرتان، تلویزیونی بخرید که بیشترین رزولوشن را دارد. رزولوشن بالا باعث می‌شود که اجزای کوچک، مثل نوشته‌ها هم با جزئیات زیادی نشان داده شوند و تصاویر به واقعیت نزدیک‌تر باشند؛ ولی هرچه دقت تصویر بالا رود، پیداکردن محتوای مناسب هم سخت‌تر خواهد شد. برای مثال، پیداکردن محتوای ۴K خیلی سخت است و این نوع محتوا، حجم خیلی زیادی هم دارد.

در حال حاضر تلویزیون‌های Full HD 1080p، از همه فراگیرتر هستند و قیمت خیلی خوبی هم دارند؛ ولی اگر قصد دارید که تلویزیونتان را چندسالی نگه دارید، بهتر است که به سراغ تلویزیون‌های ۴K بروید؛ چراکه این تلویزیون‌ها در چند سال بعد همه‌گیرشده و محتوای ۴K هم به وفور پیدا خواهد شد.

قدم پنجم: کدام نوع تلویزیون مناسب شماست؟

یکی از بزرگ‌ترین علامت‌سوال‌هایی که در ذهن خریداران تلویزیون وجود دارد، تفاوت انواع آن‌هاست. تفاوت تلویزیون‌های LCD با LED و OLED چیست؟ خارج از تمام ترفندهای بازاریابی که شرکت‌های سازنده با ایجاد تغییر در این اسم‌ها ایجاد می‌کنند، در حال حاضر تنها دو نوع تلویزیون در جهان تولید می‌شود: LCD و OLED.

1. تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED

احتمالا می‌پرسید: «پس تکلیف LEDها چیست؟»، اصطلاح «LED» به نوع تلویزیون مربوط نیست و فناوری نورپس‌زمینه‌ی آن را مشخص می‌کند. درحقیقت، غالب تلویزیون‌هایی که در بازار وجود دارند، از پنل‌های LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED استفاده می‌کنند؛ پس دو اصطلاح LED و LCD در مقابل هم قرار نمی‌گیرند. اینکه فروشنده‌ای سعی کند با بازی‌کردن با دو کلمه‌ی LCD و LED، تلویزیونی را برتر جلوه دهد یا قیمت دستگاهی را بالا ببرد، تنها یک حقه‌ی بازاریابی است. تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED، رایج‌ترین نوع تلویزیون‌ها هستند و اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم که بیش از ۹۰درصد تلویزیون‌های موجود در بازار، از نوع LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED هستند.

مزیت این تلویزیون‌ها، تنوع زیاد در سایز، امکانات و قیمتشان است. این تلویزیون‌ها در مقایسه با مدل‌های OLED، قیمت کمتری دارند و حداکثر روشنایی آن‌ها هم بسیار زیاد است. در طرف دیگر، عیب اصلی این نوع تلویزیون‌ها، عمیق نبودن رنگ مشکی به دلیل نور پس‌زمینه و زوایای دید محدود است.

گفتنی است که فناوری جدیدی که اخیرا وارد دنیای تلویزیون‌های LCD شده، Quantum Dots نام دارد. در این تلویزیون‌ها، علاوه‌بر لایه‌های LCD و LED، لایه‌ی دیگری هم وجود دارد که در آن یک سری نانوکریستال قرار دارند. این نقاط، هنگامی که نور پس‌زمینه به آن‌ها برخورد کند، روشن شده و باعث افزایش روشنایی و طیف رنگ تلویزیون می‌شود. این دو مورد، جزو پیش‌نیازهای نشان‌دادن تصاویر HDR است که در ادامه درباره‌ی آن توضیح خواهیم داد.

2. تلویزیون‌های OLED

نوع دوم تلویزیون‌ها، OLED نام دارد. در این تلویزیون‌ها که کاملا گران‌تر و برتر از تلویزیون‌های LCD هستند، به جای لایه‌های LCD و نور پس‌زمینه‌ی LED، لایه‌ا‌ی از LEDهای اورگانیک در پیکسل‌ها قرار دارد که می‌تواند به‌صورت مجزا نور تولید کند. تلویزیون‌های OLED معمولا قیمت خیلی زیادی دارند و می‌تواند حتی ۱۰ برابر، گران‌تر از تلویزیون‌های LCD باشند. مزیت اصلی این تلویزیون‌ها، کیفیت تصویر فوق‌العاده‌ی آن‌هاست. رنگ‌ها در تلویزیون‌های OLED کاملا زنده و طبیعی نشان داده می‌شوند، کنتراست تصویر و عمق رنگ مشکی فوق‌العاده است. به‌علاوه، کیفیت تصویر هم وقتی از زوایای مختلف به آن نگاه کنید، تغییری نمی‌کند.

نقطه ضعف اصلی OLEDها، همان‌طورکه گفتیم، قیمت بسیار زیادشان است؛ ولی اگر فاکتور قیمت را کنار بگذاریم، دلیلی برای خرید یک تلویزیون LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED به جای یک تلویزیون OLED وجود ندارد.

گفتنی است که به‌جز تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED و تلویزیون‌های OLED، نوع دیگری به نام «پلاسما» هم وجود دارند؛ ولی ازآنجایی‌که تولید این نوع تلویزیون‌ها متوقف شده، توضیحی در موردشان نمی‌دهیم.

قدم ششم: چقدر به خمیده‌بودن تلویزیون اهمیت می‌دهید؟

یکی از ابداعاتی که چند سالی است در دنیای تلویزیون‌ها به یک روند تبدیل شده، صفحه‌ی خمیده (Curve) است. این فناوری که بیشتر در تلویزیون‌های رده‌بالا و OLED استفاده می‌شود، طبق ادعای سازندگان، تجربه‌ی تماشای تلویزیون را فراگیرتر می‌کند.

فارغ از زیبایی بیشتر، شرکت‌های سازنده سعی می‌کنند که میزان خمیدگی تلویزیون‌ها را طوری طراحی کنند که در راستای خمیدگی چشم قرار بگیرد. این موضوع سبب می‌شود که لبه‌های تصویر هم در محدوده‌ی دید چشم قرار بگیرند و خستگی چشم کمتر شود؛ اما از طرف دیگر، اگر به‌طور مستقیم روبه‌روی تلویزیون قرار نگیرید، تجربه‌ی خیلی لذت‌بخشی نخواهد بود، مگر اینکه تلویزیون خمیده‌ی خیلی بزرگی بخرید. مورد دیگری که باید در نظر داشته باشید این است که تلویزیون‌های خمیده در مقایسه با تلویزیون‌های تخت، قیمت خیلی بیشتری هم دارند.

درنهایت، خمیدگی تلویزیون یک موضوع کاملا سلیقه‌ای است. اکثر کاربران تلویزیون‌های خمیده را به تلویزیون‌های تخت ترجیح می‌دهند؛ ولی عده‌ای هم هستند که این خمیدگی را نمی‌پسندند؛ ولی اگر می‌توانید که هزینه‌ی بیشترِ این خمیدگی را بپردازید، بهتر است که به سراغ تلویزیون‌های خمیده بروید.

قدم هفتم: چند عدد دستگاه را به تلویزیونتان متصل می‌کنید؟

تمام قدم‌های قبل، جزو اولویت‌های اصلی هنگام خرید تلویزیون هستند؛ ولی موارد دیگری هم هستند که حتما باید مد نظر داشته باشید. اولین موضوع، وضعیت درگاه‌ها و اتصالات تلویزیون است. باید در نظر بگیرید که چه تعداد دستگاه قرار است با تلویزیون شما ارتباط برقرار کنند. آیا می‌خواهید یک سینمای خانگی یا ساندبار هم داشته باشید؟ کنسول بازی چطور؟ آیا می‌خواهید با تلویزیونتان در اینترنت هم گشت‌وگذار کنید؟ اگر این‌طور است، نگاهی جدی به وضعیت اتصالات دستگاه بیندازید.

شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون برای کاهش هزینه‌ی تمام‌شده‌ی دستگاه، درگاه‌ها و اتصالات را کاهش می‌دهند. دستگاه‌هایی مثلکنسول‌های بازی و سینماهای خانگی به درگاه HDMI نیاز دارند؛ حتی اگر بخواهید لپ‌تاپ یا کامپیوترتان را به تلویزیون وصل کنید، باز هم به درگاه HDMI نیاز دارید؛ بنابراین باید به تعداد درگاه‌های HDMI دقت کنید. اگر می‌خواهید تلویزیونتان را به اینترنت وصل کنید یا در شبکه‌ی خانگی‌تان قرار دهید، بررسی کنید که آیا تلویزیون شما درگاه LAN یا Wi-Fi داخلی دارد یا خیر.

قدم هشتم: تلویزیون هوشمند می‌خواهید یا غیرهوشمند؟

تلویزیونی که بتواند از طریق درگاه شبکه یا به‌صورت بی‌سیم به اینترنت متصل شود، هوشمند نامیده می‌شود. با این تعریف، حداقل نیمی از تلویزیون‌های امروزی هوشمند هستند؛ نیمه‌ی دیگر که اکثرا مدل‌های رده‌میانی و رده‌پایین هستند، به اینترنت متصل نمی‌شوند و امکاناتی مثل گشت‌وگذار در اینترنت، نصب برنامه یا چک‌کردن شبکه‌های اجتماعی را ارائه نمی‌دهند. شرکت‌های مطرح در صنعت تلویزیون مثل سامسونگ، ال‌جی و سونی، از سیستم‌عامل‌های اختصاصی خودشان استفاده می‌کنند که علاوه‌بر امکانات اولیه‌ی تلویزیون‌های هوشمند، یک سری امکان جذاب دیگر مثل همسان‌سازی با گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، قابلیت دانلود نصب برنامه و بازی را ارائه می‌دهند.

در سال‌های آتی، هوشمندبودن تلویزیون، به یک استاندارد تبدیل می‌شود؛ بنابراین اگر می‌خواهید که خریدی هوشمندانه و آینده‌نگر داشته باشید، بهتر است به‌سراغ تلویزیون‌های هوشمند بروید.

قدم نهم: کیفیت صدا چقدر برایتان اهمیت دارد؟

شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون، درست مثل شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های موبایل، سعی می‌کنند که روزبه‌روز دستگاه‌های خود را باریک‌تر و باریک‌تر کنند. این موضوع باعث شده تا مجبور شوند برخی قسمت‌های تلویزیون را فدای قسمت‌های دیگر کنند. اولین موردی که فدای این کمبود جا می‌شود، سیستم صوتی تلویزیون‌هاست. حتی اگر بهترین تلویزیون را بخرید، باز هم کیفیت صدای بلندگوهای آن، رضایت‌بخش نخواهد بود. شرکت‌های سازنده‌ی این دستگاه‌های جذاب، سعی می‌کنند با فناوری‌های عجیب‌وغریب و اصطلاحات بازاریابی، خریداران را قانع کنند که کیفیت صدای تلویزیون‌هایشان بسیار خوب است؛ ولی درنهایت، باز هم نتیجه‌ی قابل‌قبولی را در اختیار کاربر قرار نمی‌دهند.

پس دو انتخاب پیش رو دارید: یا باید با کیفیت صدای بلندگوهای تلویزیون بسازید، یا اینکه به سراغ سیستم‌های صوتی مجزا بروید. برای حالت دوم هم مجددا دو راه دارید: یا به سراغ سینماهای خانگی بروید یا یک ساندبار تهیه کنید. سینماهای خانگی کیفیت صدای خیلی خوبی دارند؛ ولی درمقابل، فضای زیادی اشغال می‌کنند و نصب‌کردنشان کمی دردسرساز است؛ همچنین اتاقتان پر از سیم می‌شود. به‌علاوه این دستگاه‌ها قیمت زیادی دارند. اما ساندبارها، با اینکه کیفیت صوتی‌شان به‌خوبی کیفیت صوتی سینماهای خانگی نیست؛ ولی در عرض چند ثانیه نصب می‌شوند و فضای زیادی را هم اشغال نمی‌کنند.

قدم دهم: به این موارد هم توجه کنید…

تا اینجا تقریبا همه‌ی موارد اولیه و ثانویه‌ی لازم برای انتخاب یک تلویزیون مناسب را در نظر گرفته‌اید؛ اما بد نیست که نگاهی هم به سایر امکانات تلویزیون‌ها بیندازید:

1. سرعت پاسخ‌دهی

نرخ به‌روزرسانی (Refresh Rate) نشان‌دهنده‌ی تعداد دفعاتی است که یک تصویر نمایشگر در هر ثانیه، به‌روزرسانی می‌شود. نرخ به‌روزرسانی استاندارد در تلویزیون‌ها، ۶۰ هرتز یا ۶۰ بار در ثانیه است؛ ولی این رقم در صحنه‌های سریع ممکن است باعث تارشدن تصویر شود. شرکت‌های سازنده برای برطرف‌کردن این موضوع، سعی می‌کنند که نرخ به‌روزرسانی را در مدل‌های گران‌تر، بیشتر کنند. تلویزیون‌های رده‌بالا، معمولا از نرخ‌های تصویر ۱۲۰ یا حتی ۲۴۰ هرتز استفاده می‌کنند.

اگر قرار است تلویزیونتان را به کنسول بازی متصل کرده یا زیاد فیلم تماشا کنید، بهتر است به سراغ تلویزیون‌هایی بروید که نرخ به‌روزرسانی آن‌ها، حداقل ۱۲۰ هرتز باشد.

2. نسبت کنتراست تصویر

نسبت کنتراست تصویر (Contrast Ratio) نشان‌دهنده‌ی نسبت روشنایی رنگ سفید به روشنایی رنگ مشکی است. هرچقدر این نسبت بیشتر باشد، طیف بین رنگ سیاه و سفید وسیع‌تر، رنگ مشکی غلیظ‌تر و رنگ سفید، سفیدتر نشان داده می‌شود.

به زبان ساده‌تر، در فیلم‌ها، سایه‌ها بهتر و با جزئیات بیشتری نشان داده می‌شوند. این نسبت، در تلویزیون‌های OLED به سمت بی‌نهایت میل می‌کند. به‌ همین دلیل است که در این نوع تلویزیون‌ها، رنگ مشکی کاملا غلیظ نشان داده می‌شود.

3. قابلیت HDR

یکی از قابلیت‌های جدیدی که در تلویزیون‌های ۴K مشاهده می‌شود، HDR نام دارد. تلویزیون‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند، طیف رنگ‌، کنتراست تصویر و روشنایی بیشتری دارند. گفتنی است که این فناوری، تنها در تلویزیون‌های ۴K موجود است و تلویزیون‌های HD و Full HD از آن بی‌بهره هستند. برخی از شرکت‌های مطرح در حوزه‌ی تلویزیون، از این قابلیت با نام Ultra HD Premium استفاده می‌کنند. نوع پیشرفته‌تری از فناوری HDR هم وجود دارد که Dolby Vision نامیده می‌شود.

مشکل اصلی فناوری HDR این است که در حال حاضر، محتوای زیادی برای آن وجود ندارد؛ ولی اگر مشکلی بابت هزینه ندارید و به دنبال آینده‌نگرترین تلویزیون هستید، مدل‌هایی را انتخاب کنید که از HDR یا Dolby Vision پشتیبانی می‌کنند.

 

جمع‌بندی

شاید در نگاه اول، خرید یک تلویزیون کار ساده‌ای به نظر آید؛ ولی درعمل، فاکتورهای زیادی هنگام خرید این دستگاه‌های دوست‌داشتنی دخیل هستند که می‌توانند تاثیر زیادی در قیمت نهایی آن داشته باشد. با این حال، اگر این ۱۰ قدم را مطالعه کنید، می‌توانید انتخاب هوشمندانه‌ای داشته باشید.